Sedmu simfoniju je Betoven smatrao jednim od svojih najboljih dela. Ona je zapravo „slika Evrope tog vremena, koju su iscrtali Napoleonovi ratovi i Francuska revolucija“ (G. Felc). Bez obzira na turobnost vremena, ovo delo odiše zaraznim optimizmom.

Dvadesetogodišnji student Hektor Berlioz je po porudžbini komponovao prvo veliko delo za soliste, hor i orkestar, Svečanu misu 1824. godine, koja je u naredne tri godine izvedena dva puta. Nezadovoljan rezultatom, kompozitor ju je, kako se smatralo, uništio, ali je 1991. godine jedna kopija pronađena u drvenoj klupi na orguljskoj galeriji crkve u Antverpenu i rekonstruisana. Njenoj ekskluzivnosti su doprinela izvođenja i snimci elitnih orkestara predvođenih Džonom Eliotom Gardinerom i Rikardom Mutijem. Ovoga puta, stalni gostujući dirigent Danijel Rajskin predvodi veliki izvođački aparat solista, orkestra i hora, u nastupu ovog dela, prvi put na Balkanu.